Tandartsbezoeken zijn zelden iemands favoriete tijdverdrijf, maar een nieuwe gel belooft controles gemakkelijker te maken door beschadigd tandglazuur te repareren en te vervangen. Deze innovatieve ontwikkeling, onder leiding van onderzoekers van de Universiteit van Nottingham, biedt een mogelijke oplossing voor een hardnekkig probleem: ons onvermogen om glazuur op natuurlijke wijze terug te laten groeien zodra het door bederf verloren is gegaan. Het vervangen van deze cruciale beschermlaag zou het risico op tandbederf drastisch kunnen verminderen en mogelijk een revolutie teweegbrengen in de tandheelkundige zorg.
Hoe de gel werkt: het proces van de natuur nabootsen
Het mechanisme van de gel is geïnspireerd op de manier waarop glazuur op natuurlijke wijze ontstaat. Eerdere pogingen om glazuur terug te laten groeien volgden dezelfde algemene aanpak. Deze nieuwe oplossing is ontworpen om scheuren in tanden op te vullen en te worden aangebracht op blootliggend dentine, het botachtige weefsel onder het glazuur.
Hier is een overzicht van het proces:
- Synthetische scaffold: Het onderzoeksteam gebruikte eiwitten die elastine-achtige recombinamers (ELR’s) worden genoemd om een synthetische scaffold te creëren, die de rol nabootst van natuurlijke eiwitten (amelogenine) die betrokken zijn bij de initiële vorming van glazuur.
- Epitaxiale mineralisatie: Deze structuur stimuleert de groei van nieuwe glazuurkristallen via een proces dat epitaxiale mineralisatie wordt genoemd. Nieuwe kristallen worden gevormd uit calcium en fosfaat (te vinden in speeksel) en sluiten naadloos aan op bestaand glazuur en dentine.
- Natuurlijke sterkte: Het resulterende glazuur vertoont een vergelijkbare sterkte en veerkracht als gezond glazuur, zoals blijkt uit tests onder omstandigheden die dagelijks gebruik simuleren – poetsen, kauwen en blootstelling aan zuur voedsel.
“Wanneer ons materiaal wordt aangebracht op gedemineraliseerd of geërodeerd glazuur, of blootliggend dentine, bevordert het materiaal de groei van kristallen op een geïntegreerde en georganiseerde manier, waardoor de architectuur van ons natuurlijke, gezonde glazuur wordt hersteld”, legt farmaceutisch wetenschapper Abshar Hasan van de Universiteit van Nottingham uit.
Een aanzienlijke gezondheidsuitdaging aanpakken
Tandbederf is een wijdverbreid probleem voor de volksgezondheid en vormt de drijvende kracht achter voortdurende wetenschappelijke inspanningen om effectieve methoden voor tandglazuurvervanging te vinden. Hoewel wetenschappers verschillende benaderingen hebben onderzocht, waaronder vloeistoffen en peptiden, blijft het creëren van volledige tanden voor transplantatie een ver vooruitzicht.
Deze nieuwe gel onderscheidt zich door zijn eenvoud en efficiëntie. Een tandarts zou het potentieel snel kunnen toepassen en volgens het onderzoeksteam presteert het consequent beter dan de bestaande opties voor glazuurregeneratie. Via een start-up ontwikkelen ze het onderzoek verder.
Toekomstige stappen en potentiële impact
Hoewel de resultaten veelbelovend zijn, zijn verdere tests in de menselijke mond cruciaal om de veiligheid en werkzaamheid te garanderen. Onderzoekers zijn toegewijd aan deze stap en willen bepalen of deze nieuwe oplossing echt een one-pot-oplossing kan bieden voor het regenereren van tandglazuur, ongeacht het erosieniveau.
“Deze resultaten suggereren dat onze technologie mogelijk een one-pot-oplossing zou kunnen bieden voor de regeneratie van tandglazuur, onafhankelijk van de mate van tanderosie”, concluderen de onderzoekers.
De ontwikkeling betekent een belangrijke stap in de richting van eenvoudigere en effectievere tandheelkundige zorg, waardoor de behoefte aan vullingen en andere invasieve procedures mogelijk wordt verminderd. Het is een positieve vooruitgang voor een proces waar veel mensen bang voor zijn
