Zazwyczaj myślimy o dotyku jako o odczuciu ograniczonym do bezpośredniego kontaktu fizycznego. Ale co by było, gdybyś mógł wyczuć przedmiot ukryty pod piaskiem, nawet nie dotykając go ręką? Nowe badania sugerują, że ludzie mogą posiadać ukrytą zdolność „zdalnego dotyku”, podobną do tej występującej u niektórych ptaków.
To zaskakujące odkrycie opiera się na wcześniejszych badaniach nad ptakami przybrzeżnymi, takimi jak wierzenia i czajki. Te stworzenia wykorzystują niezwykły zmysł zdalnego dotyku, aby zlokalizować ofiarę zakopaną pod piaskiem. Osiągają to poprzez wyczuwanie subtelnych sygnałów mechanicznych – mikroskopijnych wibracji i zmian ciśnienia – które są przenoszone przez ziarna, gdy ich dzioby poruszają się w pobliżu.
Doktor Elise betta Versace i jej zespół z Queen Mary University w Londynie chciała dowiedzieć się, czy ludzie mają tę niezwykłą zdolność, pomimo braku wyspecjalizowanych dziobów u ptaków. Aby to sprawdzić, uczestnicy zostali poproszeni o delikatne poruszanie palcami po piasku, próbując znaleźć ukrytą kostkę bez bezpośredniego dotykania jej.
Co zaskakujące, wyniki pokazały, że ludzie byli w stanie to zrobić! Udało im się zlokalizować zakopane ciało z imponującą dokładnością, odtwarzając wyniki ptaków przybrzeżnych wykonujących podobne zadania. Sugeruje to, że nawet nasze normalne dłonie są zaskakująco wrażliwe i potrafią wykryć najmniejsze ruchy piasku spowodowane przez ukryty przedmiot.
Dalsze eksperymenty potwierdziły, że czułość ta zbliża się do fizycznych granic teoretycznie możliwych do wykrycia „odbić mechanicznych” od obiektów zakopanych w materiałach porowatych. Ludzie osiągnęli nawet lepsze wyniki niż robotyczny czujnik dotykowy wyszkolony przy użyciu zaawansowanego algorytmu uczenia maszynowego (LSTM) w dokładnym identyfikowaniu ukrytych obiektów w określonym zakresie. Chociaż robot mógł wykrywać obiekty z nieco większej odległości, często generował fałszywe alarmy. Podkreśla to wyjątkową dokładność ludzkiej percepcji dotykowej w tych specyficznych warunkach.
To przełomowe badanie poszerza naszą wiedzę na temat tego, jak daleko może sięgać zmysł dotyku. Dostarcza namacalnych dowodów na wcześniej nieudokumentowaną zdolność człowieka do dotyku: odczuwanie obiektów przed kontaktem fizycznym.
Konsekwencje tego odkrycia są głębokie, zwłaszcza dla robotyki i technologii wspomagających. Badając, w jaki sposób ludzie osiągają zdalny dotyk, inżynierowie mogą projektować roboty o większej wrażliwości dotykowej. Może to zrewolucjonizować takie dziedziny, jak archeologia (znajdowanie artefaktów bez ich uszkadzania), eksploracja planet (przemierzanie piaszczystych lub porowatych powierzchni Marsa lub głębin oceanu) oraz akcje ratownicze w niebezpiecznych środowiskach.
Zasadniczo praca ta podkreśla ogromny potencjał zrozumienia ludzkich uczuć, który może przyczynić się do postępu technologicznego i poszerzenia naszego zrozumienia tego, jak postrzegamy otaczający nas świat.
